Jezgro današnjeg sela Kupinova začelo se početkom XVIII veka oko Crkve Svetog Luke. Devet okućnica sa delimično ili potpuno očuvanim objektima čine zaštićenu istorijsko–ambijentalnu celinu tzv. Etno park Kupinovo.
Najstarija očuvana stambena zgrada u selu je Kuća porodice Putnik, smeštena sa severne strane crkvene porte. Građena je krajem XVIII ili početkom XIX veka, i u potpunosti je očuvala prvobitni izgled pa s ponosom nosi naziv Etno kuća.
Sagrađena je na soklu od opeke i jakim hrastovim temeljačama, zidovi su joj od pletera, olepljeni blatom i okrečeni. Prvobitni krovni pokrivač – trska, vraćen je prilikom izvođenja konzervatorsko–restauratorskih radova na zgradi. Duž cele kuće, prema dvorištu, proteže se gonak ili “doksat” sa drvenim stubovima i arkadama između njih. Iz njega se ulazi u sve tri prostorije, prednju – spavaću sobu, kuhinju u sredini, i zadnju – dnevnu sobu. U kuhinji je sačuvano i arhaično otvoreno ognjište. Ispod zadnje sobe nalazi se podrum.
Na jugozapadnoj periferiji Kupinova nalazi se Crkva Svetog Luke. Ovu skromnu crkvenu građevinu podigao je despot Đurađ Branković između 1453. i 1455. godine. S obzirom na ovakvu hronologiju, slobodno možemo reći da je Crkva sv. Luke bez sumnje najstarija sačuvana pravoslavna parohijska bogomolja u Vojvodini.
Pretpostavlja se da su neko vreme, između 1455. i 1457. godine, mošti Svetog Luke počivale u ovoj crkvi, ali one nisu jedina svetinja koja je čuvana u ovom hramu. Kada je despotica Angelina Branković sa sinovima Đorđem i Jovanom stigla u Kupinik 15. februara 1486. godine, u crkvu pred gradom položila je mošti svog supruga, despota Stefana. Godine 1502. u njoj je sahranjen i rano preminuli despot Jovan Branković. Tri godine kasnije u istoj crkvi despot Jovan je proglašen za svetitelja. Iako se pouzdano zna da se mošti poslednjih Brankovića danas čuvaju u Manastiru Krušedol, od 2016. godine i u kupinskom hramu se čuva čestica sa ruke Svete Majke Angeline.
Manastir Obed nalazio se na malom uzvišenju unutar potkovice Obedske bare. O nastanku ovog manastira, prepliću se legende i istorijske činjenice. U narodu je sačuvano verovanje da je drvena crkva manastira Obed sagrađena 1486. godine, od lađe sa kojom je despotica Angelina, sa svoja dva sina i moštima svoga supruga, doplovila do Kupinova. Prema podacima iz XVIII veka crkvu posvećenu Blagoveštenju podigao je vladika Maksim Branković 1501. godine. Takođe je pretpostavka da se despotica u ovom manstiru i zamonašila 1509. godine.
Skromna, drvena crkva nedaleko od Kupinova, unutar Obedske bare održala se tokom perioda turske dominacije kao i u XVIII i XIX veku, pod austrijskom monarhijom. U prvim decenijama XX veka, 1930. godine,
posustala i oronula drvena crkvica je zamenjena zidanom crkvom. Tokom Drugog svetskog rata hram je teško oštećen, ostavljen u ruševinama i zanemaren. Tek 2007. godine na mestu nekadašnje crkve i Manastira Obed podignuta je današnja Crkva Majke Angeline.
Crkva Svetog Duha je treći pravoslavni hram kupinski. Hronološki je najmlađa crkva ali dimenzijama i monumentalnošću najinpozantnija. U prvim godinama devetnaestog veka ukazala se potreba za hramom ove veličine, te je komanda regimente u Petrovaradinu zatražila od stanovnika Šanca (kako se Kupinovo tada nazivalo), da podignu novu crkvu.
U naredne dve decenije podignuta je crkva projektovana slično Sabornoj crkvi u Beogradu. Ugovor o gradnji koji je sklopljen 1802. godine nije realizovan.
Srednjovekovno utvrđenje Kupinik (ili stari grad Kupinik) prvi put se pominje u istorijskim izvorima 1388. godine, kao kraljevsko ugarsko utvrđenje, ali je svakako starije. Kupinik nije sagrađen na samoj obali Save, već u jugoistočnom delu Obedske bare, na malom ostrvu udaljenom oko 1 km od reke.
Ovo relativno malo utvrđenje (60h60m), četvorostrane osnove, imalo je izvanredan strategijsko-odbrambeni položaj, jer je okruženo močvarom moglo biti bolje branjeno nego da je podignuto na samoj rečnoj obali.